Controle. Het is iets waar we in onze maatschappij veel waarde aan hechten. Vooral aan het hebben ervan. 'Heb je alles onder controle?' vraagt men in vergaderingen. ' Dit moet jij managen.' wordt je vertelt. En daardoor ga je af en toe geloven, dat je inderdaad controle hebt. Dat het allemaal valt of staat met jouw 'controle' op de dingen. SoChicken schreef er een mooi artikel over. 

Uiteindelijk blijkt het behalen van je doelen, in mijn beleving, niet heel veel met controle te maken te hebben, maar met name met communicatie, goede samenwerking en een gezamelijk belang. Eigenlijk heeft controle daar vrijwel niets mee te maken. Eigenlijk kun je op bovenstaande alleen maar 'Insha'Allah' antwoorden: en dan niet zo zeer 'Als God het wil' of 'Gods wil geschiedde' maar de wil van de mensen die je nodig hebt geschiedde. Als je die mensen kunt enthousiasmeren en/of motiveren.  

We zijn immers, zowel in werk als prive, simpelweg afhankelijk van elkaar. Controle impliceert iets individualistisch. Iets van 'dat heb ik door mijn goede planning voor elkaar gekregen' terwijl we allemaal weten dat het zonder persoon A, team B en een gezonde portie 'geluk' (en een goede bak koffie) niet gelukt was.

Als ik naar successen op mijn werk kijk, is het altijd doordat mijn collega's, leveranciers en de mensen om me heen tijd hebben genomen, extra energie hebben gegeven op periodes wanneer dat nodig was. Je maakt altijd samen het succes, succes is nooit echt op één enkel iemand terug te halen. Behalve, wellicht, in het geval van meditatie. Maar dan is er alsnog altijd een persoon geweest, die je geïnspireerd heeft om te gaan mediteren. 

Ondanks dat ik dit zo ervaar, merk ik dat controle nog steeds een soort vage aanname is waar ik in lijk te geloven. Af en toe betrap ik mezelf erop dat ik vind dat ik dingen onder controle heb of zou moeten hebben. En natuurlijk gebeuren er dan juist weer dingen om me heen waardoor ik weer zo duidelijk terugkrijg dat controle een illusie is. En dat mijn cirkel van invloed eigenlijk maar vrij klein is, maar in mijn hoofd soms veel groter voelt (en zich vaak richting de cirkel van betrokkenheid aan het bewegen is).

Ik las een keer een mooie quote op Pinterest, wanneer je leven een duikvlucht maakt, dat je dan eigenlijk heel hard 'PLOT CHANGE' moet roepen, alsof je een spannend boek leest en ineens bijna van de bank valt door een plotwending. (R.R. Martin is er met zijn Game of Thrones een meester in). Dat verandering altijd om de hoek ligt te wachten, klaar om je weer eens lekker door elkaar heen te rammelen. En ergens is dat alleen maar mooi, want dat geloof in controle kost energie. Veel energie. 

Wat kun je in de plaats zetten van je geloof in controle? Het enige wat je, denk ik, doen kunt, is het leven relativeren. Voor te stellen dat je leven een verhaal is, of een spel, waarin de regels elke dag kunnen veranderen. Het enige wat je in dat spel of verhaal kunt doen is jouw intentie helder hebben. Je best doen. Liefdevol zijn. Openstaan voor nieuwe interpretaties en je eigen aannames opzij durven te zetten. Scherp houden wat er werkelijk belangrijk is, en wie er hulp nodig hebben. 

Klinkt simpel, maar een groot deel van de wereld gelooft heel hard in controle. En gaat heel ver om die controle te houden. Wat we daaraan kunnen doen, weet ik ook niet. Enkel en alleen bij onszelf beginnen, en die controle los durven te laten. Dan blijft er tijd, ruimte en energie over om te werken aan de onderdelen waar je wel controle over hebt. Je eigen gedachten, acties en keuzes. Je eigen reactie op verandering. 

En er een beetje om lachen, gok ik. Glimlachen naar dit vreemde, mooie en bizarre leven, en in ons achterhoofd houden dat er R.R Martin altijd onder de tafel verscholen kan zitten.

Tot een aantal jaar geleden zou ik de laatste zijn geweest die zal bewerken dat gadgets en digitale oplossingen je leven makkelijker maken. Toen bestonden de de nieuwste gadgets uit de nieuwste modellen telefoons en tomtom's, waar je verder niet veel meer mee kon dan de vorige versie. Online applicaties waren vaak omslachtig en communiceerden totaal niet met elkaar. Lastig en tijdrovend.

Inmiddels zijn gadgets, mobile devices, een stuk slimmer en handiger geworden, en ze kunnen je zeker werk uit handen nemen, mits je ze goed gebruikt en ze niet jouw leven laat bepalen, maar ondersteunend laat zijn aan de manier van leven die bij je past. Een kort overzicht van mijn favorieten:
​
1. de e-reader (e-ink) 
Ik heb altijd van lezen gehouden en kocht graag nieuwe boeken. De boeken die ik wilde lezen waren vaak niet in de bibliotheek aanwezig, waardoor ik boeken kocht en weer doorgaf, maar me altijd ietwat bezwaard voelde over die enorme lading boeken die me aan zat te staren. Sinds ik een lichte e-reader heb die ik overal mee naar toe kan nemen, is die stress grotendeels weg. 

De overige boeken - op een paar bijzondere na - geef ik weg. Daarnaast is het ook nog eens erg leuk om je eigen e-book covers te ontwerpen voor je lievelingsboeken. Een e-ink reader kan ongeveer 1-2 maanden met zijn accu doen, dus over opladen hoef je nu ook niet echt in te zitten... Minder stress, en meer ruimte in huis!

2. Digitaal plakboek: Pinterest (klik)
Het vinden van leuke dingen op internet, en daar dan allerhande bookmarks van maken, op te slaan op je computer tot je helemaal gek werd van al die mapjes vol plaatjes en ideetjes is verleden tijd met Pinterest. Tegenwoordig kun je ook 'secret' boards aanmaken, waar je dingen op kunt pinnen die persoonlijker zijn, of bijvoorbeeld cadeau-ideetjes voor vrienden waarvan je liever niet wilt dat ze die al kunnen bekijken ;)

3. Dropbox (klik)
Dropbox, waar was je al mijn leven? Geen gezeul meer met USB sticks, op het werk altijd je PowerPoints en gegevens bij de hand. Dropbox is tot ongeveer 4 GB gratis, en geloof me, daar doe je lang mee. Wanneer mogelijk kun je Dropbox op je PC/laptop installeren en files gewoon naar de Dropbox omgeving kopiëren  Ook is Dropbox per browser beschikbaar, dus ook bij omgevingen waar je geen installaties mag, kunt of wilt doen. 

Combineer Dropbox met een eigen NAS of opslag thuis voor je foto's, en belangrijke gegevens, en je ligt niet meer wakker van het idee dat je computer of laptop er opeens mee uitscheid. En als je erg van de veiligheid bent qua data (de Dropbox servers staan in de USA en daardoor 'mag' de overheid in je bestanden neuzen) dan kun je belangrijke bestanden inzippen met een wachtwoord.   aarbij vind ik de afbeeldingen die Dropbox gebruikt ZO schattig. 

4. Evernote (klik)
Laatst was ik op het werk zo handig om mijn papieren notities in mijn ladeblok op te sluiten en de sleutel te vergeten, waardoor ik de notities van de meeting daarvoor niet zo goed meer uit kon werken. Dat doen we dus zo niet meer. Voortaan sleep ik mijn laptop mee en gebruik Evernote. Het fijne is dat je voor Evernote niets hoeft te installeren (kan wel) en daardoor dus ook op je werk altijd toegang hebt tot je notities en aantekeningen. 

Ook als je in een saaie vergadering ineens een persoonlijke brainwave krijgt. Zeer handig en wederom tot een zekere hoogte gewoon gratis in gebruik. 

5. Wunderlist (klik)
Net zoals Evernote online te gebruiken of te installeren, een gemakkelijke takenlijst. Eenvoudiger wordt het niet. Snuffel gewoon op de website en je ziet vanzelf hoe het werkt.

Natuurlijk zijn al deze software oplossingen ook beschikbaar voor iPad, iPhone en Android. Ze schelen een hoop papier, gezoek, proberen te ontcijferen van je eigen handschrift na een aantal dagen en ruimte. 

Nog meer ideetjes hoe technologie ons leven rustiger kan maken, vind je hier.

Kritiek krijgen en geven is voor de meesten van ons geen makkelijke opgave. We willen vriendelijk blijven en we willen graag anderen pleasen, dat geldt voor een grote groep mensen. Onderliggend daaraan is dat we allemaal liefde willen ontvangen en geaccepteerd willen worden om wie we zijn.

Toch is kritiek wel heel nuttig. We leren ervan, we zijn er soms - na even morren en ons tegen anderen beklagen - ook best dankbaar om. De kunst is om te leren hoe we ermee omgaan en kritiek op waarde te schatten. 

Via LifeHacker kwam ik op de website 99U terecht, waar je mooie artikelen kunt vinden over de onderwerpen die - zoals de website zelf zegt - je op school niet of nauwelijks geleerd hebt. Hier vind je een mooi artikel van hen'How to (Gracefully) Manage Your Critics.'  De meest waardevolle lessen in het leven zijn niet altijd de makkelijkste, en dit artikel geeft een aantal tips in het omgaan met kritiek. 

Je kunt elkaar natuurlijk altijd helpen door feedback te geven. Als iemand op een hele harde manier kritiek levert, kun je die persoon vertellen dat je heel dankbaar bent voor de reactie, maar niet voor de manier waarop die persoon het geeft. Zo kun je van elkaar leren. De soep wordt immers vaak niet zo heet gegeten als dat hij wordt opgediend. ​

In een nummer van Happinez vond ik een tijd geleden een column van Paulo Coelho. Hij beschrijft daarin het 12-stappen plan van Alan Cohen. Alan probeert  je via dit stappenplan terug te brengen naar jouw levenspad, iets van Paulo  Coelho 'je legende' noemt.

 Ik heb het heel lang aan de binnenkant van mijn kledingkast gehangen. Deels omdat ik bang ben het ooit kwijt te raken, en  omdat ik het graag met  anderen wil delen, kun je nu hieronder het stappenplan terugvinden.

1. Vertel jezelf de waarheid
Pak een vel papier en trek in het midden een lijn, links van de lijn schrijf je alles wat je heel graag doet. Vervolgens schrijf je rechts alles wat je zonder enthousiasme doet. Doe dat alsof niemand ooit te lezen krijgt wat er staat, pleeg geen zelfcensuur en oordeel niet over wat je opschrijft.

2. Begin geleidelijk, maar begin
Bel het reisbureau als je graag op reis wilt, kies iets uit wat binnen je budget past; ga naar die film die je al zolang wil zien; koop het boek dat je zo graag wil lezen. Wees gul voor jezelf, en je zult zien dat deze stapjes je meer het gevoel geven dat je leeft.

3. Stop geleidelijk, maar stop!
Er zijn dingen die je energie volledig opslokken. Moet je echt naar de vergadering van die commissie? Moet je iemand helpen die niet geholpen wil worden? Heeft je baas het recht om ook nog eens van je te verlangen dat je naar dezelfde feestjes gaat als hij? Wanneer je stopt met doen wat je niet interesseert, zal je opvallen dat je aan jezelf hogere eisen stelt dan anderen aan jou.

4. Ontdek je kleine talenten
Waarvan zeggen vrienden dat je er goed in bent? Wat doe je met plezier, ook al is de uitvoering ervan niet per se volmaakt te noemen? Die kleine talenten zijn summiere verwijzingen naar je grote, verborgen talenten.

5. Begin met keuzes maken
Als iets je plezier schenkt, aarzel dan niet. Als je twijfelt, sluit je ogen, stel je voor dat je besluit A genomen hebt en ga naar wat het je allemaal zou brengen. Doe hetzelfde met besluit B. Het besluit dat je de meeste verbondenheid met het leven geeft - ook al is het misschien niet het makkelijkste besluit - is het juiste. 

6. Baseer je besluiten niet op financieel gewin
Het geld komt vanzelf als je iets echt met enthousiasme doet. Zowel de vaas gemaakt door een pottenbakker met liefde voor zijn vak, als de vaas gemaakt door iemand met een hekel aan zijn vak, heeft een ziel. Maar de ene vaas vindt snel zijn weg naar de klant en de ander wordt een winkeldochter.

7. Volg je intuïtie
Het interessantste werk is datgene wat je de mogelijkheid geeft om creatief te zijn. Einstein zei 'Ik ben niet tot mijn ebgrip van het heelal gekomen alleen dankzij de wiskunde.' Descartes, de vader van de logica, ontwikkelde zijn methode op basis van een droom die hij had gehad.

8. Wees niet bang om van opvatting te veranderen. 
Als je besluit een bepaalde keuze niet te maken en het zit je dwars, maak dan een nieuwe afweging. Ga niet vechten tegen iets waaraan je plezier beleeft.

9. Neem je rust
Een dag per week niet aan je werk denken geeft je onderbewuste de kans je te helpen. Veel problemen (niet alle) worden opgelost zonder de hulp van de rede.

10. Sta open voor een vrolijker weg
Als je te veel moet vechten voor iets en het heeft geen resultaat, wees dan flexibeler en volg de wegen die het leven je laat zien. Dat betekent niet dat je moet afzien van het gevecht, achterover moet gaan leunen of anderen het werk moet laten doen, het betekent dat je moet inzien dat het werk dat je met liefde doet je kracht geeft en je niet tot wanhoop drijft.

11. Lees de tekenen
De tekenen zijn een persoonlijke taal, verbonden aan je intuïtie. Ze verschijnen op het juiste moment. Zelfs al geven ze de tegenovergestelde richting aan van wat je in gedachten had, volg die tekenen. Soms sla je een verkeerde weg in, maar dat is wel de enige manier om die nieuwe taal te leren.

12. Neem risico's!
Mensen die de wereld veranderd hebben begonnen hun werk door er geloof in te hebben. Geloof in de kracht van je dromen.

Aandacht op je werk is zo belangrijk. Als je het idee hebt dat je geleefd wordt, of slachtoffer bent van je omgeving, kijk dan eens naar de volgende tips:

1. Stel jezelf en je collega's eens een tijdlang de vraag 'wat inspireert mij/jou/ons in het werk? Maak daar tijd voor aan het begin van je werkweek, -dag of aan het begin van een vergadering of project. De vraag en de aandacht ervoor is belangrijker dan het antwoord.

2. Maak jezelf tot beginpunt van jouw werk en van hoe jij wenst dat er met elkaar wordt omgegaan. Zie je omgeving eens een tijdje als een spiegel van wie jij bent en waar jij nu zit in jouw ontwikkeling. Die vergadercultuur waar je zo'n last van hebt, dat ben jij! Die baas die zo moeilijk doet? Dat ben jij! Geen ontvluchten aan...

3. Begin bij jezelf. Toon je gevoel waar iedereen om je heen afstandelijk doet. Beweeg mee waar iedereen om je heen zich verzet. Breng rust waar iedereen in de haastmodus zit.

4. Spreek je uit, steeds opnieuw, naar de persoon die het betreft. En breng de discipline op om niet meer te roddelen of te luisteren naar roddel van anderen. Spreek om contact te krijgen, niet om ergens vanaf te zijn en wees benieuwd naar wat de ander over je te zeggen heeft.

5. Zorg voor een tijd van rust en bezinning in je werkend bestaan. Ga een stuk wandelen met je broodje in plaats van door te ploeteren achter je pc. Even 'zijn' in plaats van 'doen'. Probeer soms ook even met collega's te zijn in plaats van direct doen of een agenda af te werken. (en een eigen tip, ga lunchen met inspirerende en krachtige collega's!)

Uit Happinez, gebaseerd op 'Het licht en de korenmaat; je ziel als werkgever'

'Many people focus on growing, or hitting goals, or making money, but they forget what matters. What matters most is loving what you do. If you love it, and you’re doing it, you’ve already succeeded. Don’t worry so much about achieving certain levels of success — people push themselves so hard to reach those things that they forget to enjoy what they’re doing, and in the process they lose the reason they’re doing it in the first place.'
- zenhabits (lees hier het hele artikel) 

Doen wat je leuk vindt, het klinkt als een luxe. Zo vaak vertellen mensen me hun redenen om hun dromen en passies niet waar te maken. 'Het leven kan niet altijd leuk zijn, de huur/hypotheek moet ook betaald worden, ik weet nou eenmaal niet waar ik goed in ben...' Begrijp me niet verkeerd, het zijn valide argumenten, maar zijn ze onoverkomelijk? Voor dat dure huis/appartement heb je zelf gekozen. Het leven is inderdaad niet altijd leuk en er zijn genoeg dingen waar je geen controle over hebt.

Afgelopen week waren wij bij een begrafenis, en daar wordt je zeker met je neus op de feiten gedrukt dat het leven niet altijd leuk of zonder verdriet kan zijn. Echter, wat als het straks jouw begrafenis is, wanneer jouw leven ten einde loopt, hoe zou je willen dat je erop terug kan kijken? Wat zou je gedaan willen hebben? Heb je jezelf leren kennen, en de mensen die je dierbaar zijn? Heb je moed en durf ontwikkeld om op je bek te gaan, weer op te krabbelen en weer opnieuw te proberen?

Heb je fouten durven maken en heb je liefde durven geven? Het komt neer op durf. Moed en loslaten. Uit je comfort zone stappen. Argumenten verzinnen om je vast op je plek te houden lijkt op jezelf in een gouden, veilige kooi stoppen en de sleutel weggooien.

En dat is geen leven. Dat is wachten. En waar wacht je op? Tot het veilig genoeg is om uit de kooi te stappen? Ja, zeg je, maar zo ben ik nou eenmaal niet. Ik durf niet en ga het ook niet doen. Denk niet te groot in één keer en blaas het niet teveel op in je hoofd. Begin met kleine stapjes. Rome is ook niet in één dag gebouwd.

Zo komen jouw dromen ook niet spontaan op één dag uit. Werk er langzaam naartoe, en laat je gerust afleiden door andere mooie kansen die langs komen. Stroom mee en ontdek. Voor meer inspiratie, lees het artikel dat ik bovenaan dit artikel gelinkt heb. The magic happens out there!

Op het werk ging ik al gauw papierloos werken. Dat betekende; aantekeningen verwerkt; papier in de papierbak. Nog beter werd het toen ik een tablet (hele kleine laptop) ging gebruiken, zodat ik in een overleg digitaal aantekeningen kon maken. Als iemand aan me vroeg 'wil jij die en die mailen en over dit en dat informeren' dan had ik dat meteen al gedaan. Scheelde een hoop to-do lijstjes. Dat doe ik nu nog steeds, met mijn nieuwe ini-mini-razendsnelle laptop.

Van papieren archieven houd ik niet. Al die mappen, al dat gezoek, al dat gedoe. Met tegenwoordig 300 gb op mijn computer, en losse back-up schijven van zo'n 500 gb, zie ik het nut niet meer zo in van die papierwinkel. Afschriften ontvang ik het liefst digitaal, de rest van de verplichte papierwinkel verzamel ik op een hoop totdat ik er chaggerijnig van word (of mijn partner, die het dan ergens bij me in de buurt kwakt) en berg het dan, op een regenachtige zondag, weer braaf op in mijn archief.

Een paar weken geleden heb ik voor het eerst een ouder archief door de scanner gehaald, alles in PDF vorm opgeslagen, en de boel in de papierbak gesmeten. Een schredder zou beter zijn, klopt, maar die hebben we hier niet. Nu wil ik hetzelfde foefje op het werk doen. Alleen, sommige mensen zijn in het algemeen erg gehecht aan de spulletjes die ze verzamelen. Onder het mom 'het zou nog wel eens handig kunnen zijn' verstoft de hele zolder, puilen de archieven uit, of erger, vergeet men wat men heeft en bestelt nieuw materiaal terwijl er ergens achter het schot een hele stapel van opgeslagen is.

Herkenbaar? Sla jezelf niet meteen voor het hoofd, het is immers erg menselijk. Wie wat bewaart, die heeft wat, en een vogel in de hand is nog altijd beter dan tien in de lucht. Toch? Jawel. Eens. Maar het digitaal opbergen van papieren bespaart een hoop ruimte. En stel dat het, god forbid, ooit gebeurt dat je hele hebben en houden afbrandt, dan ben je al je zorgvuldig bijgehouden administratie kwijt. Je diplima's, je bankafschriften en contracten. Foetzie. Weg. 

Toch best wel kwetsbaar, dat papier. Het kan niet zo goed omgaan met vuur, reageert wat weekjes op water en ook de wind maakt er al gauw een rommeltje van. Begrijp me niet verkeerd, ondanks de Ipad die sinds kort in ons bezit is, ben ik nog niet over op digitaal lezen. Een boek in mijn handen vind ik nog steeds heel fijn, al noemde een oud collega dat een 'ouderwets en romantisch verlangen' dat ik nu toch maar eens af moest leren. Ik was immers toch een digitale meid?

Nou ja, ergens wel. Maar het lezen van een boek is voor mij een positieve ervaring. En het bewaren van een stoffig oud archief waar niemand in durft door de angst een astma-aanval te krijgen is dat niet.. Het gaat om informatie, niet om de beleving om lekker in een boek te kruipen met een kop koffie binnen handbereik. Al zijn er waarschijnlijk een hoop mensen die het heerlijk vinden om in een archief te kruipen, de zoetige lucht van oud papier wordt mij al gauw teveel. Alleen oude boeken hebben een andere uitwerking op me. En die zijn toch behoorlijk lastig in te scannen.

Conclusie; geef mij maar het paperless office, thuis en op het werk. Dan kan ik die ruimte tenminste weer opvullen met nuttige dingen. Zoals boeken. Tot dat iemand me met een Ipad voor het hoofd slaat natuurlijk.